စာ "တတ္ရမယ္

စာ "တတ္ရမယ္
===========

"သား "ေရ ခဏလာပါအုံး ကြာ....
သား အခု ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနၿပီေနာ္...
ဟုတ္ ေဖေဖ...

ဟုိတစ္ေန႔က.....သားတာ၀န္က်တဲ႔ေဆး႐ုံကုိ ေဖေဖေရာက္တယ္....
အေဖ အသိတစ္ေယာက္ ေဆး႐ုံတက္ေနတာကုိ သတင္းသြား
ေမးတာပါ။ အဲဒီမွာ ေဖေဖ စိတ္မခ်မ္းသာတဲ့ ျမင္ကြင္းတစ္ခု
ေတြ႔လုိက္တယ္။
ဆရာ၀န္ တစ္ေယာက္က လူနာတစ္ေယာက္ကုိ ေျပာဆုိေအာ္
ေငါက္ေနတာကြာ....

ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္တယ္ ေဖေဖ....တစ္ခ်ဳိ့လူနာေတြက အက်ီၤအထူႀကီး မ၀တ္ပါနဲ႔ဆုိ ၀တ္တယ္။
အပူခ်ိန္ေတြ တက္လာေတာ့ အဖ်ား႐ွိတယ္လုိ႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က
ထင္ၿပီး ေဆးေတြေပးရတယ္။
ပုိးသတ္ေဆးကုိ courseျပည့္ေအာင္ ေသာက္ပါဆုိ မေသာက္ဘူး ေဖေဖ။
စကားနားမေထာင္လုိ႔ ဆရာ၀န္က ေစတနာနဲ႔ ေငါက္တာေနမွာပါ ေဖေဖ။
ေဖေဖ ျဖစ္သူက "သား"သားေျပာတာ ေဖေဖလက္ခံတယ္။
သား ကုိ ေဖေဖေမးမယ္။
လူနာက သူ႔ဘာသူ ကုတတ္လုိ႔ေဆး႐ုံလာတက္တာလား...?
ဒါမွမဟုတ္ ေဆးပညာအေၾကာင္း သူတုိ႔သိလား....?

သား ျဖစ္သူက ဟုတ္ပါတယ္ ေဖေဖ သူတုိ႔မသိလုိ႔ ၊ မကုတတ္
လုိ႔ ေဆး႐ုံလာတက္တာပါ။
ေလာကႀကီးမွာ သားတုိ႔ သင္တဲ့စာေတြ အသိေတြက အတတ္
ပညာ လုိ႔ေခၚတယ္။
ေလာက "စာ" ကုိေတာ့ လူတုိင္းမတတ္ၾကဘူး ၊ မသိၾကဘူး ၊

ေလာက "စာ"ဆုိတာ ဘာလဲ သိလား သား....?
မသိဘူး ေဖေဖ သားကုိ ေျပာျပပါအုံးေနာ္။
ေလာက "စာ" ဆုိတာ လူရယ္လုိ႔ ျဖစ္လာရင္ "စာနာတတ္ရမယ္
ကုိယ္ခ်င္းစာတတ္ရမယ္။"
ကုိယ္ခ်င္းမစာတတ္သူက ပညာေတြဘယ္ေလာက္တတ္တတ္
ဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာ ခ်မ္းသာ ေလာက" စာ"မတတ္ရင္
အနစ္မ႐ွိတဲ့ လူ လုိ႔ေခၚတယ္။

ေနာက္ၿပီး ရင္ထဲက ကုိယ္ခ်င္းစာတတ္ေပမယ့္ ပါးစပ္ကလည္း
ကုိယ္ခ်င္းစာ ဖုိ႔ လုိတယ္ သား။

"ထမင္းငတ္ေအာင္ လုပ္တာလည္း
ဒီပါးစပ္ပဲ
လူခ်စ္လူခင္မ်ားေအာင္ လုပ္တာလည္း
ဒီပါးစပ္ပဲ" သား

ေအာ္ေငါက္ေနတဲ့ ဆရာ၀န္ကုိေဖေဖ့အျမင္အရ သုံးသပ္မယ္
ဆုိရင္ ေလာက" စာ" တတ္ေပမယ့္လည္း ပါးစပ္ "စာ"မတတ္
ေတာ့ ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္မ႐ွိဘူးလုိ႔ ေဖေဖက ယူဆေတာ့မွာေပါ့

"တကယ္ေတာ့ ရင္ထဲက ကုိယ္ခ်င္းစာ တတ္တဲ့လူသည္
ႏုတ္ထြက္စကားေတြမွာလည္း ကုိယ္ခ်င္းစာ တတ္တဲ့
ေစတနာေတြ ပါတယ္။
ေဒါေသ ထြက္ၿပီး ဆူေငါက္ေနရင္ေတာင္မွ ေစတနာ ေဒါသပဲ
ျဖစ္လိမ့္မယ္"

"သား နားလည္ပါ ၿပီ "ေဖ ေဖ "ရင္ထဲမွာ ကုိယ္ခ်င္းစာ စိတ္ထားသင့္သလုိ ပါးစပ္ကလည္း ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ ထားရမယ္
သား ပညာ ေတြဘယ္ေလာက္တတ္တတ္ ကုိယ္ခ်င္းစာ
စိတ္မ႐ွိရင္ သား လည္းအလကား ဆရာ၀န္ ျဖစ္မွာေပါ့ေနာ္
သား ဒီေန႔ကစျပီး ေဖေဖ ေျပာဆုိဆုံးမခဲ့တာေတြကုိ လုိက္နာ
က်င့္သုံးမယ္လုိ႔ ကတိေပးပါတယ္ ေဖေဖ"

သူငယ္ခ်င္း...ပညာဘယ္ေလာက္တတ္တတ္ ဘယ္ေလာက္
ခ်မ္းသာ ခ်မ္းသာ လူရယ္လုိ႔ ျဖစ္လာရင္ "စာ"တတ္ဖုိ႔ေတာ့
လုိတယ္ေနာ္.....

ကမၻာေက်ာ္တ႐ုတ္ပညာ႐ွိႀကီးကြန္ျဖဴးရွပ္Confucius

ကမၻာေက်ာ္တ႐ုတ္ပညာ႐ွိႀကီးကြန္ျဖဴးရွပ္Confucius

ေမြးဖြါး
ဘီစီ -၅၅၁
ရွန္တုန္ျပည္နယ္
ကြယ္လြန္
ဘီစီ -၄၇၉
ႏိုင္ငံသား
တရုတ္နိုင္ငံ
အလုပ္အကိုင္ ေတြးေခၚပညာရွင္

တရုတ္ေတြးေခၚပညာရွင္ ကြန္ျဖဴးရွပ္(Confucius)(ဘီစီ ၅၅၁-၄၇၉)ကို ယေန႔တရုတ္ႏိုင္ငံ အေရွ႕ေျမာက္ဖက္ရွိ ရွန္တုန္နယ္(Shantaung)ရွိ လု(Lu')ႏိုင္ငံငယ္ေလးတြင္ ဘီစီ-၅၅၁ခုက ဖြားျမင္သည္။ ငယ္စဥ္ကပင္ ဖခင္ဆံုးပါးသျဖင့္ မိခင္မုဆုိးမက ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့သည္။ လူငယ္ဘ၀က အစိုးရ၀န္ထမ္းအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းခဲ့ဖူးျပီး ၀န္ထမ္းသက္အေတာ္ၾကာမွ အလုပ္ထြက္ကာ အေတြးအျမင္မ်ားကို စတင္ေဟာေျပာပို႔ခ်သည္။ ေနာက္ပါတပည့္မ်ားျပားလာျပီး အသက္ငါးဆယ္အရြယ္တြင္ လုအစိုးရက ရာထူးၾကီးေပးကာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရန္ကမ္းလွမ္းေသာေၾကာင့္ မင္းမႈထမ္းျဖစ္ျပန္သည္။

ေလးႏွစ္သာခံျပီး ကုန္းတိုက္သူတို႔ေၾကာင့္ ျပည္ႏွင္ဒဏ္ျဖင့္ ၁၃ ႏွစ္တိုင္ေနရရွာသည္။ ထို ၁၃ ႏွစ္တြင္ တရုတ္ျပည္ ပေဒသရာဇ္ႏိုင္ငံငယ္ေလးမ်ားတြင္ နယ္လွည့္ ေဟာေျပာပို႔ခ်သူအျဖစ္ ေနထုိင္ရွင္သန္ခဲ့သည္။ နာမည္ေက်ာ္ဘ၀ျဖင့္ ဇာတိသို႔ျပန္ေရာက္ျပီး ၅ ႏွစ္အၾကာ(အသက္ ၇၂ႏွစ္) တြင္ ကြယ္လြန္သည္။ကြန္ျဖဴးရွပ္ ဆိုသည့္အေခၚမွာ ကန္တံု တရုတ္သံမွ ဖလွယ္ထားျခင္းျဖစ္ျပီး မန္ဒရင္းသံျဖင့္ဆိုလွ်င္ ခုန္ဖူဇီ(Koung Fu Zi)ဟုအနီးစပ္ဆံုး အသံဖလွယ္ႏိ္ုင္သည္။ ခုန္/ကြန္ မွာမ်ိဳးရိုးနာမည္ ျဖစ္ျပီး၊ ဖူ/ျဖဴး ႏွင့္ ဇီ/ရွပ္ မွာ အသက္အရြယ္ၾကီးရင့္သူ၊ ပညာၾကြယ္၀သူကို ေလးစားသမႈျဖင့္ ေခၚေ၀ၚသည့္ အသံုးအႏံႈးျဖစ္သည္။ထို႔ေၾကာင့္ ခုန္ပညာရွိလူၾကီးမင္း ဟုအဓိပၸါယ္ရသည္။

ကြန္ျဖဴးရွပ္ကို အေတြးအေခၚပညာရွင္သာမက ဘာသာေရးေရွ႕ေဆာင္အျဖစ္လည္း သတ္မွတ္ၾကသည္။ ကိုးရီးယားကၽြန္းဆြယ္တြင္ ဘာသာေရးအသြင္ျဖင့္ ကိုးကြယ္ေသးသည္။ တရုတ္လူမ်ိဳးတို႔အတြက္မူ ဘ၀လမ္းျပဒႆန ဆရာၾကီးအျဖစ္ ၾကည္ညိဳျပီး ၄င္း၏လမ္းစဥ္မ်ားကို လိုက္နာၾကပါသည္။

ကြန္ျဖဴးရွပ္၏ အေတြးအေခၚတို႔မွာ အသစ္အဆန္း မ်ားမ်ားစားစား ပါလွသည္မဟုတ္ေပ။ အေဟာင္းကိုသာ ေကာင္းေအာင္ျပင္ျပီး လူတို႔မေမ့အပ္ေၾကာင္းကို အဓိကထားျပီး ဆိုဆံုးမျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုဆံုးမစာမ်ားမွာ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ပဲ့ကိုင္သည့္ လမ္းညႊန္ျပဌာန္းခ်က္လည္း ျဖစ္လာသည္။ တရုတ္ႏို္င္ငံမင္းဆက္ အဆက္ဆက္၊ ေခတ္အဆက္ဆက္တြင္ သံုးႏွစ္တစ္ၾကိမ္က် ဘုရင္က ၾကီးမႈးက်င္းပသည့္ ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ဘုရင့္စာေမးပြဲ တြင္ ေျဖဆိုရန္ ျပဌာန္းထားသည့္ က်မ္းမွာ ထိုကြန္ျဖဴးရွပ္၏ ၄အုပ္၊၅က်မ္း ေခၚသည့္ (စာအုပ္အားျဖင့္ ၄အုပ္၊ က်မ္းစာအားျဖင့္ ၅ က်မ္း) သာျဖစ္သျဖင့္ တရုတ္တို႕ အတြက္ မရွိမျဖစ္ က်င့္၀တ္က်မ္း၊ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေရးရာ စံက်မ္း၊လူမႈေရးက်မ္း မ်ားလည္းျဖစ္ေတာ့သည္။ သမိုင္းတြင္ ကြန္ျဖဴးရွပ္၀ါဒီႏွင့္ ကြန္ျဖဴးရွပ္ဂိုဏ္းသားမ်ားသည္ တရုတ္ႏိုင္ငံကို ပထမဆံုးစုစည္း အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ ခ်င္မင္းဆက္(Ch'in)လက္ထက္ ပထမဆံုးဧကရာဇ္ဘြဲ႔ခံ ရွီဟြမ္တီ(ခ်င္ရွိဟြမ္)(Shih Huang Ti)လက္ထက္ ဘီစီ-၂၂၁ခုတြင္ ျပင္းထန္စြာႏွိပ္ကြပ္မႈကို ခံခဲ့ရသည္။

၄င္း၏က်မ္းစာမ်ားကို အဆိပ္အေတာက္ဟု သတ္မွတ္ျပီး မီးပံုရွိဳ႕ရန္ အမိန္႕ေပးသည္သာမက က်မ္းေဆာင္ အေက်ာ္အေမာ္တို႔ကိုပါ ေျမျမဳပ္သတ္ျဖတ္သျဖင့္ ကြန္ျဖဴးရွပ္၀ါဒီတို႔ ကပ္ေဘးသင့္သည့္ ကာလဟုဆိုႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ခ်င္မင္းဆက္ အခ်ိန္တိုအတြင္းပ်က္သုဥ္းျပီး ေနာက္တက္သည့္ ဟန္(Han)မင္းဆက္ လက္ထက္တြင္ အၾကီးအက်ယ္ေျမွာက္စားသျဖင့္ ကြန္ျဖဴးရွပ္၀ါဒီ တို႔ျပန္လည္ ေခါင္းေမာ့ႏိုင္ေတာ့သည္။ေနာက္တစ္ၾကိမ္အေနျဖင့္ ေမာ္စီတုန္းဦးေဆာင္မႈျဖင့္ တရုတ္ႏိုင္ငံတြင္ ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရး ၾကီးဆင္ႏႊဲစဥ္တြင္လည္း တစ္ၾကိမ္ ျပန္လည္ႏွိပ္ကြပ္ျခင္း ခံခဲ့ရျပန္သည္။

ကြန္ျဖဴးရွပ္အထိမ္းအမွတ္ ရုပ္တုမ်ားကို ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့သည္။သို႔ေသာ္လည္း သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ အခို္င္အမာေနရာယူျပီး ျဖစ္သည့္ ကြန္ျဖဴးရွပ္၀ါဒမွာ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ မက်ေရာက္ေတာ့ေပ။အထက္ပါ ႏွစ္ၾကိမ္မွလြဲလွ်င္ တရုတ္ျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ က်န္မင္းဆက္မ်ားအားလံုးနီးပါးက ကြန္ျဖဴးရွပ္ဒႆနကို ႏိုင္ငံေတာ္ ဒႆနသဖြယ္ လိုက္နာျပီး၊၄င္း၏ လမ္းညႊန္ဆံုးမမႈတို႔ကို ထိန္းသိမ္းလိုက္နာျပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ေဖၚေဆာင္သျဖင့္ တရုတ္ျပည္သူတို႔သည္ ကမာၻ႔သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ အေကာင္းဆံုးဟု ဆိုႏိုင္သည့္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစံႏံႈးျဖင့္အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္ဟု ဆိုႏိုင္ေပသည္။
ကိုးကား

ေက်ာ္စြာ(၁၀၀)-ေဒါက္တာသန္းထြန္း

ၾမန္မာႏိုင္ငံေတာ္

ျမန္မာႏုိင္ငံအၾကာင္းကုိ တျခားအရာေတြမသိခ်င္ေနပါ။ ဒါေလးေတာ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံသားတုိင္း သိသင့္ပါတယ္။ ဖတ္မိတာေလး ျပန္ရွယ္လုိက္ပါသည္။

တည္ေနရာ

ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အိႏၵိယသမုဒၵရာႏွင့္ ပစိဖိတ္သမုဒၵရာအၾကား အာရွတုိက္၏အေရွ ႔ေတာင္ ပုိင္းရွိ အင္ဒုိခ်ဳိင္းနားကြၽန္းဆြယ္တြင္ တည္ရိွသည္။ အေရွ ႔ေျမာက္ဘက္တြင္ တရုပ္ျပည္သူ႔ သမၼတႏုိင္ငံ (၁၃၈၄ မုိင္)၊ အေရွ ႔ဘက္တြင္ လာအုိႏုိင္ငံ (၁၄၆ မုိင္)၊ အေရွ ႔ေတာင္ဘက္တြင္ ထုိင္းႏုိင္ငံ(၁၃၀၄ မုိင္) ၊ အေနာက္ဘက္တြင္ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံ (၁၆၉ မုိင္)ႏွင့္ အေနာက္ေျမာက္ဘက္တြင္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ (၉၀၃ မုိင္)တုိ႔ႏွင့္ နယ္နမိတ္ ထိစပ္ေနသည္။

အက်ယ္အ၀န္း

ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ စတုရန္းမုိင္ေပါင္း ၂၆၁၂၂၈ (၆၇၈ ၅၀၀ စတုရန္းကီလုိမီတာ က်ယ္၀န္းသည္။ အေရွ ႔ေတာင္အာရွတြင္အင္ဒိုနီး႐ွားႏိုင္ငံၿပီးေနာက္ဒုတိယ အၾကီးဆုံးႏုိင္ငံျဖစ္သည္။ ကမၻာ့အၾကီးဆုံး ႏုိင္ငံမ်ားထဲတြင္ အမွတ္စဥ္ ၄၀ ေျမာက္ အၾကီးဆုံးျဖစ္သည္။ အဓိကေတာင္တန္းၾကီး ၃ ခုရွိသည္ ပဲခူးရုိမေတာင္တန္း၊ ရခုိင္ရုိးမေတာင္တန္းႏွင့္ ရုမ္းေတာင္တန္းတုိ႔ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအုိင္မ်ားေပၚမ်ားသည္ ထုိထဲမွ အထင္ကရျမစ္ၾကီးမ်ားမွာ ဧရာ၀တီျမစ္၊ ခ်င္းတြင္ျမစ္ႏွင့္ စစ္ေတာင္းျမစ္ႏွင့္ သံလြင္ျမစ္တုိ႔ျဖစ္သည္။

အျမင့္ဆုံးေတာင္

ျမန္မာႏုိင္ငံ ေျမာက္ပုိင္း ကခ်င္ျပည္နယ္ရွိ ခါကာဘုိရာဇီေတာင္သည္ အျမင့္ ၅၈၈၁ မီတာ (ေပ ၁၉၂၉၀) ခန္႔ ျမင့္မားသည္။

အရွည္ဆုံးျမစ္

ဧရာ၀တီျမစ္သည္ မုိင္းေပါင္း ၁၃၅၀ (၂၁၇၀ ကီလုိမီတာ) ရွည္လ်ားသည္။

လြတ္လပ္ေရးေန႔

ဇႏၷ၀ါရီလ ၄ ရက္၊ ေ၉၄၈ ခုႏွစ္ နံနက္ ၄း၂၀ အခ်ိန္တြင္ ျဗိတိသွ်ကုိလုိနီလက္ေအာက္မွ လြတ္လပ္ေရးရခဲ့သည္။

ရာသီဥတု

ေႏြ၊ မုိး၊ ေဆာင္ ဟူ၍ သုံးမ်ိဳးရွိပါသည္။
ေႏြရာသီ - ေဖေဖၚ၀ါရီ မွ ေမလကုန္အထိျဖစ္သည္။
မုိးရာသီ - ဇြန္လမွ စက္တင္ဘာလကုန္အထိ ျဖစ္သည္။
ေဆာင္းရာသီ - ေအာက္တုိဘာလမွ ဇႏၷ၀ါရီလကုန္အထိျဖစ္သည္။

ကုိးကြယ္မွဳ

ေထရ၀ါဒ ဗုဒၵဘာသာႏုိင္ငံျဖစ္သည္။ အျခားဘာသာမ်ားကုိ ကုိးကြယ္သူမ်ားလည္း ေနထုိင္သည္။ ဗုဒၵဘာသာ ၈၉ %၊ ခရစ္ယန္ဘာသာ ၄ %၊ မူဆလင္ဘာသာ ၄ % နွင့္ အျခား ကုိးကြယ္သည့္ဘာသာ၀င္ ၃ % ရွိသည္။( ၂၀၀၆ ခုႏွစ္စာရင္းျဖစ္သည္။)

ႏုိင္ငံေတာ္အလံ

ႏိုင္ငံေတာ္ အလံတြင္ အ၀ါေရာင္ ၊ အစိမ္းေရာင္ ႏွင့္ အနီေရာင္ တို႔ ေအာက္ခံအျဖစ္ ပါရွိျခင္းမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ၾကိဳးပမ္းမွဳကာလက ထည္၀ါစြာ အသံုးျပဳခဲ့ေသာ သံုးေရာင္ျခယ္ အလံကို အေလးအျမတ္ျပဳ ေဖာ္ညြန္းျခင္း ျဖစ္သည္။

အလံေတာ္ရွိ အ၀ါေရာင္သည္ စည္းလံုးျခင္း ၊ ညီညြတ္ျခင္း ၊ ဥာဏ္ပညာၾကီးမားျခင္း ၊ ေပ်ာ္ရြင္ျခင္းႏွင့္ တိုင္းရင္းသားအားလံုး ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးစြာ စည္းလံုး ညီညြတ္မွဳရွိျခင္း ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ကို ေဆာင္ပါသည္။

အလံေတာ္ရွိ အစိမ္းေရာင္သည္ ေျမဆီၾသဇာ ၾကြယ္၀ျခင္း ၊ ညီညြတ္မွ်တျခင္းႏွင့္ ေအးခ်မ္းသာယာျပီး စိမ္းလန္းစိုျပည္သည့္ ႏိုင္ငံ ျဖစ္သည္ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ကို ေဆာင္ပါသည္။

အလံေတာ္ရွိ အနီေရာင္သည္ ရဲရင့္ျခင္းႏွင့္ ျပတ္သားျခင္းဟူေသာ အဓိပၸါယ္ကို ေဆာင္ပါသည္။

ၾကယ္၏အေရာင္ျဖစ္ေသာ အျဖဴေရာင္သည္ သန္႕ရွင္းစင္ၾကယ္ျခင္း ၊ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္ျခင္း ၊ ဂရုနာတရားျပည့္၀ျခင္းႏွင့္ စြမ္းအင္ႏွင့္ျပည့္စံုျခင္းဟူေသာ အဓိပၸါယ္ကို ေဆာင္ပါသည္။

ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္း

ကမၻာမေၾက သီခ်င္းျဖစ္သည္။ ၀ုိင္အမ္ဘီဆရာတင္ ေရးစပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ရုံးသုံးစာ

အဓိကျမန္မာစာကုိသုံးသည္။ႏုိင္ငံျခားဘာသာစကားအတြက့္ အဂၤလိပ္စာကုိ အသုံးျပဳသည္။

ေငြေၾကး

က်ပ္ေငြကုိ အသုံးျပဳသည္။ ၁ က်ပ္တြင္ ျပား ၁၀၀ ပါရွိသည္။ ယေန႔ အျမင့္ဆုံး ေငြစကၠဴမွာ က်ပ္ ၁၀,၀၀၀ တန္ ျဖစ္သည္။

စံေတာ္ခ်ိန္

ကမၻာ့စံေတာ္ခ်ိန္ႏွင့္ (+ ၆.၃၀) နာရီကြားသည္။

ႏုိင္ငံတကာ Code

ႏုိင္ငံတကာ Code မွာ ၉၅ (95) ျဖစ္သည္။

ကမၻာ့အသင္း၀င္

၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဧျပီလ တြင္ ၅၈ ႏုိင္ငံေျမာက္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ အဖြဲ ႔၀င္ႏုိင္ငံ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္တြင္ အာဆီယံအဖြဲ ႔၀င္ ႏုိင္ငံျဖစ္လာသည္။

စာက်က္နည္း

စာက်က္နည္း
------------------------------------------------------------------

ေက်ာင္းသားအရြယ္ လူငယ္ေတြအတြက္ ဥာဏ္ေကာင္းဖို႔... က်က္သမွ် စာေတြမွတ္မိဖို႔ဆုိတာ ေတာ္ေတာ့္ကို အေရးပါပါတယ္... စာအရလြယ္ေအာင္.. က်က္ထားသမွ် မွတ္မိေအာင္ ဘယ္လိုက်က္ရမလဲလို႔ ပတ္ဝန္းက်င္မွာရွိတဲ့ လူအမ်ားစုကို ေမးၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ထပ္ခါထပ္ခါ က်က္ပါလို႔ ပဲ အႀကံျပဳၾကမယ္ထင္ပါတယ္... ဒါေပမဲ့ တကယ့္လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ဒီအေျဖဟာ ျပည့္စံုတဲ့အေျဖတစ္ခုမဟုတ္ပါဘူး... အခုေဖာ္ျပေပးမယ့္နည္းလမ္းအဆင့္ေတြကေတာ့ စာက်က္တဲ့အခါ ျမန္ျမန္ရၿပီး ၾကာၾကာမွတ္မိေနေစမယ့္ နည္းလမ္းေလးျဖစ္ပါတယ္...

ပထမဆံုးအေနနဲ႔ ဘာမွမလုပ္ေသးခင္မွာ စာက်က္မယ့္သူဟာ ဘယ္လိုက်က္မွတ္တတ္တဲ့ အေလ့အထရွိသလဲဆုိတာကို ဆန္းစစ္ရပါမယ္... အၾကားအာ႐ံုနဲ႔ မွတ္သားတာကုိ အားသန္သလား... အျမင္အာ႐ံုနဲ႔ မွတ္သားတာကို အားသန္တာလား... ဒါမွမဟုတ္ အေတြ႕အႀကံဳအေပၚ အေျခခံၿပီး ေလ့လာမွတ္သားတတ္တဲ့သူလားဆုိတာကို သိဖို႔လုိပါမယ္... တစ္နည္းအားျဖင့္ နားေထာင္ၿပီးက်က္တတ္တဲ့သူ/ေအာ္က်က္တတ္တဲ့သူလား... ဖတ္ၿပီးက်က္တတ္သူလား... ေရးက်က္တတ္သူလားလုိ႔ ခြဲႏုိင္ပါတယ္... ကၽြန္ေတာ္တို႔ အမ်ားစုကေတာ့ ပံုစံႏွစ္မ်ိဳး အနည္းဆံုး ေရာယွက္ေနတဲ့ သူေတြျဖစ္တတ္ၾကပါတယ္... ကိုယ္အားအသန္ဆံုးျဖစ္တဲ့ မွတ္သားက်က္မွတ္မႈပံုစံေပၚမူတည္ၿပီး ဘယ္အဆင့္ေတြကို အေလးေပးလုပ္ေဆာင္ရမလဲဆုိတာကို ေအာက္မွာတစ္ပါတည္းေဖာ္ျပေပးထားပါတယ္....

အဆင့္(၁) ျပင္ဆင္ျခင္း
------------------------------------------------------------------
ပထမဆံုးကေတာ့ ေနရာျဖစ္ပါတယ္.... တစ္ခ်ိဳ႕က ဘယ္လုိေနရာျဖစ္ျဖစ္ က်က္တတ္ေပမဲ့ ကိုယ့္အတြက္အေႏွာင့္အယွက္ကင္းတဲ့ေနရာျဖစ္ရင္ေတာ့ စာက်က္တဲ့အခါမွာ အာ႐ံုပိုစူးစုိက္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္... လူကိုလည္း သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ေအာင္ မပူလြန္းမေအးလြန္းတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ စီမံထားသင့္ပါတယ္....

ဒုတိယတစ္ခ်က္က အာဟာရျဖစ္ပါတယ္... ျပည့္စံုလံုေလာက္တဲ့အစာအာဟာရ စားေသာက္ထားဖုိ႔လုိၿပီး အလြန္အမင္း ဗုိက္ျပည့္ေအာင္လည္းမစားရပါဘူး... ဗုိက္တအားျပည့္တဲ့အခါ အစာမေၾကတာ... ရင္ျပည့္ရင္ကယ္တာေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္... အိပ္လည္းငိုက္တတ္ပါတယ္... အစာမစားထားရင္လည္း ဗုိက္ဆာၿပီးစာက်က္တဲ့ဆီမွာ အာ႐ံုမေရာက္ေတာ့ပါဘူး....

ေနာက္တစ္ခ်က္အေနနဲ႔ ေရေႏြးၾကမ္းနည္းနည္းေလာက္ ေသာက္ဖုိ႔အႀကံျပဳခ်င္ပါတယ္.... သိပၸံနည္းက်ေလ့လာခ်က္ေတြအရ လက္ဘက္ေျခာက္ဟာ မွတ္ဥာဏ္ေကာင္းမြန္ေစတဲ့ သဘာဝအေထာက္အကူပစၥည္းျဖစ္တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္... လက္ဘက္ရည္ၾကမ္းမွာပါတဲ့ ဓာတ္ေတြဟာ အာ႐ံုေၾကာေတြကို ေကာင္းမြန္ေစၿပီး ဦးေႏွာက္ဆဲလ္ေတြကုိ သက္တမ္းပုိရွည္ေစပါတယ္... ဒါေၾကာင့္ မွတ္ဥာဏ္ေကာင္းမြန္ဖို႔ အေထာက္အကူျပဳတဲ့ လက္ဘက္ရည္ၾကမ္းကိုလည္း ေသာက္ဖုိ႔တုိက္တြန္းလိုပါတယ္...

အဆင့္(၂) သင္သမွ်စာကုိ အသံသြင္းထားပါ
------------------------------------------------------------------
ဒီနည္းဟာ ဖတ္စာအုပ္ေတြမရႏုိင္တဲ့အခါမ်ိဳး... စာသင္ခန္းထဲက သင္ၾကားမႈကို အဓိကထားေလ့လာက်က္မွတ္ရမယ့္အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အသံုးဝင္ပါတယ္... အခုေခတ္မွာ ဖုန္းတစ္လံုးရွိ႐ံုနဲ႔ အလြယ္တကူအသံဖမ္းႏုိင္တဲ့အတြက္ ဆရာေျပာသမွ်အရာအားလံုးကို အခ်ိန္မေရြး ျပန္နားေထာင္ႏုိင္ပါတယ္... စာတစ္ပုဒ္ကို မွတ္မိခ်င္တယ္ဆိုရင္ အဲ့ဒီစာကို ကိုယ္တိုင္ျပန္ဖတ္ၿပီး အသံသြင္းထားပါ.. ၿပီးရင္ ျပန္နားေထာင္ေပးပါ... အၾကားအာ႐ံုနဲ႔ မွတ္သားတတ္သူေတြအတြက္ ဒီနည္းလမ္းဟာ တကယ္ထိေရာက္တဲ့ နည္းလမ္းတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္... ခက္ခဲတဲ့ နည္းလမ္းလည္း မဟုတ္တဲ့အတြက္ သင္ခန္းစာအမ်ားအျပားကို မွတ္သားက်က္မွတ္ႏုိင္ဖုိ႔ အေထာက္အကူျပဳႏုိင္ပါလိမ့္မယ္...

အဆင့္(၃) အားလံုးကိုခ်ေရးပါ
------------------------------------------------------------------
ဘာစာကိုမွ မက်က္မွတ္ေသးခင္မွာ ကိုယ္က်က္မွတ္မယ့္ အခ်က္အလက္ေတြကို အစအဆံုးခ်ေရးဖို႔လုိပါတယ္... ဒီနည္းလမ္းဟာ က်က္ရမယ့္ စာနဲ႔ ပုိၿပီးရင္းနီးလာေစပါတယ္.. အသံဖမ္းထားတာကို နားေထာင္ေနရင္းနဲ႔ ခ်ေရးမယ္ဆုိရင္ ပိုၿပီးမ်ားမ်ားမွတ္မိႏုိင္ပါတယ္... ဒီလိုခ်ေရးတဲ့နည္းလမ္းဟာ အေတြ႕အႀကံဳနဲ႔ မွတ္သားတတ္သူေတြအတြက္ အသံုးအဝင္ဆံုး နည္းလမ္းလည္းျဖစ္ပါတယ္...

အဆင့္(၄) မွတ္စုကို အပိုင္းလိုက္ခြဲထားပါ
------------------------------------------------------------------
က်က္မယ့္စာေတြကို မွတ္စုစာအုပ္တစ္အုပ္ထဲမွာ ခ်ေရးၿပီးၿပီဆုိရင္ေတာ့ အဲ့ဒီမွတ္စုကို အပိုင္းလုိက္ျပန္ခြဲေပးဖို႔လုိပါမယ္... ဒီနည္းကေတာ့ အျမင္အာ႐ံုနဲ႔ ေလ့လာတတ္သူေတြအတြက္ျဖစ္ပါတယ္... က႑တစ္ခုခ်င္းစီအလိုက္ ကြဲျပားေအာင္ ေရာင္စံုမွင္ေတြသံုးၿပီး အပုိင္းလိုက္ ပုိင္းျခားျပထားရင္ ပုိေကာင္းပါတယ္... ဒီနည္းလမ္းနဲ႔ တစ္ပုိင္းခ်င္းစီကို ဖတ္ရင္းသက္ဆုိင္ရာအေၾကာင္းအရာေတြကို ဦးေႏွာက္ထဲမွာ အပိုင္းလုိက္ခြဲၿပီး စတင္ႏႈိင္းယွဥ္မွတ္သားမိလာပါလိမ့္မယ္...

အဆင့္(၅) အပုိင္းလုိက္ ထပ္ခါထပ္ခါက်က္မွတ္ပါ
------------------------------------------------------------------
စာတစ္ေၾကာင္းခ်င္းစီကို ထပ္ခါထပ္ခါဖတ္ၿပီး မၾကည့္ဘဲ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ပါ... တစ္ေၾကာင္းခ်င္းစီကို မွတ္မိၿပီဆုိရင္ အရင္မွတ္မိထားတာနဲ႔ ျပန္ေပါင္းစဥ္းစားပါ...
ဒီနည္းနဲ႔ အပိုင္းတစ္ပုိင္းလံုးကို လံုးဝမွတ္မိလာတဲ့အထိ ထပ္ခါထပ္ခါက်က္မွတ္ရပါမယ္... စိတ္ရွည္ဖို႔ေတာ့လုိပါတယ္... အစအဆံုး လံုးၿပီးက်က္တာထက္ ဒီနည္းက ပုိျမန္ျမန္ရလြယ္ မွတ္မိလြယ္ပါတယ္... စာတစ္ပုိင္းကို လံုးလံုးလ်ားလ်ားမွတ္မိတဲ့အေျခအေနအထိ မေရာက္မခ်င္း ေနာက္တစ္ပိုင္းကို ဆက္မကူးပါနဲ႔... ဒီနည္းဟာ အျမင္အာ႐ံုနဲ႔ မွတ္သားမႈနည္းလမ္းျဖစ္ပါတယ္... ဒါေပမဲ့ အသံထြက္ၿပီးရြတ္ဆုိမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အၾကားအာ႐ံုနဲ႔ပါ မွတ္သားၿပီးသားျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္...

အဆင့္(၆) အလြတ္ျပန္ခ်ေရးပါ
------------------------------------------------------------------
အပိုင္းအားလံုးကို မွတ္မိသြားၿပီဆုိရင္ အလြတ္ျပန္ခ်ေရးၾကည့္ရပါမယ္... ဒီနည္းကေတာ့ က်က္မွတ္ထားသမွ်ကို လက္ေတြ႕မွတ္သားမႈနည္းလမ္းနဲ႔ ထပ္အားျဖည့္ေပးတာပါပဲ...

အဆင့္(၇) ျပန္သင္ေပးပါ
------------------------------------------------------------------
ဒီနည္းလမ္းကေတာ့ တကယ့္ကုိ ထိေရာက္ေကာင္းမြန္တဲ့ မွတ္သားမႈနည္းလမ္း ျဖစ္ပါတယ္... ကိုယ္တိုင္ေလ့လာမွတ္သားထားတဲ့ အရာတစ္ခုကို တျခားသူေတြကို ျပန္သင္လိုက္တဲ့အတြက္ ပိုၿပီးမွတ္မိလြယ္ပါတယ္... အဲ့ဒီလိုသင္တဲ့အခါမွာလည္း ပံုစံအမ်ိဳးမ်ဳိးနဲ႔ သင္ေပးလုိ႔ရပါတယ္... ကုိယ့္အတန္းေဖာ္ေတြကို သင္ေပးႏုိင္သလို ကိုယ့္ကိုယ္လည္း ျပန္သင္ေပးတာမ်ိဳးလုပ္ႏိုင္ပါတယ္...

ပုိၿပီးထိေရာက္တဲ့နည္းလမ္းကေတာ့ ေမးခြန္းထုတ္ၾကည့္တာပါပဲ... ကိုယ္မွတ္သားေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေမးခြန္းပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဘယ္လိုေမးႏုိင္မလဲဆုိၿပီး ထုတ္ၾကည့္သင့္ပါတယ္... ဒီနည္းနဲ႔ ဘယ္အခ်က္ေတြကို ပိုအေလးေပး မွတ္သားသင့္တယ္ဆုိတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳေကာင္းေတြလည္း ရႏုိင္ပါလိမ့္မယ္... ဒီနည္းလမ္းဟာ လက္ေတြ႔မွတ္သားတဲ့နည္းထဲမွာ အက်ံဳးဝင္ေပမဲ့ အျမင္နဲ႔ အၾကားအာ႐ံုမွတ္သားမႈေတြကိုလည္း အလ်ဥ္းသင့္သလုိ အသံုးျပဳသြားႏုိင္ပါတယ္...

အဆင့္(၈) အသံသြင္းထားတာေတြ ျပန္နားေထာင္ပါ
------------------------------------------------------------------
ကားစီးေနခ်ိန္ ဒါမွမဟုတ္ အဝတ္ေလွ်ာ္ေနခ်ိန္လိုမ်ိဳး စာက်က္ဖို႔မဟုတ္တဲ့ ေနရာနဲ႔ အခ်ိန္ေတြမွာ အသံသြင္းထားတာေတြကို ျပန္နားေထာင္ရပါမယ္... ဒီနည္းနဲ႔ မွတ္သားမယ့္အခ်က္အလက္ေတြကို ပိုၿပီးစြဲထင္မွတ္မိေစပါတယ္... ဒီနည္းကေတာ့ အၾကားအာ႐ံုမွတ္သားမႈနည္းလမ္းထဲ အက်ံဳးဝင္ပါတယ္...

အဆင့္(၉) အနားယူပါ
------------------------------------------------------------------
ေနာက္ဆံုးအဆင့္ကေတာ့ စိတ္ကို အနားေပးတာပါပဲ... လက္ရွိက်က္မွတ္ေနတဲ့အရာကို မစဥ္းစားဘဲ ခဏေလာက္ေနၿပီးမွ ျပန္က်က္မွတ္ပါ... ဒီနည္းအားျဖင့္ သိပ္မမွတ္မိတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို သတိထားမိၿပီး ထပ္က်က္ဖို႔လိုေသးတဲ့ေနရာေတြမွာ ပုိအေလးေပးက်က္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္....

ပါဠိဘာသာ ရြတ္ဖတ္နည္း

ပါဠိဘာသာ ရြတ္ဖတ္နည္း
.
ေရွးဦးစြာအကၡရာတို့ကိုသိထားရမည္။
အကၡရာ(၄၁)လံုး
အ အာ ဣ ဤ ဥ ဦ ဧ ျသ
က ခ ဂ ဃ င
စ ဆ ဇ ဈ ည
ဋ ဌ ဍ ဎ ဏ
တ ထ ဒ ဓ န
ပ ဖ ဗ ဘ မ
ယ ရ လ ဝ သ
ဟ ဠ အံ

သရ(၈)လံုး
အ အာ ဣ ဤ ဥ ဦ ဧ ျသ

ဗ်ဥ္း(၃၃)လံုး
က ခ ဂ ဃ င
စ ဆ ဇ ဈ ည
ဋ ဌ ဍ ဎ ဏ
တ ထ ဒ ဓ န
ပ ဖ ဗ ဘ မ
ယ ရ လ ဝ သ
ဟ ဠ အံ
သရ(၈)လံုး နွင့္ ဗ်ဥ္း (၃၃) လံုး ေပါင္းလွ်င္ အကၡရာ(၄၁) လံုးပင္ျဖစ္၏။

၁။ အကၡရာတစ္လံုးတည္းျဖစ္လွ်င္ (က.ဂ)အသတ္မ်ားသည္(အက္)ဟု အသံထြက္၏။
(အေပၚစာလံုးကို အသတ္ဟုမွတ္ထား၍ အသံမထြက္ရ၊ ေအာက္စာလံုးကိုသာ အသံထြက္ရမည္။)
စကၠ (စက္က)
ဝိတေကၠာ (ဝိတက္ေကာ)
မဂၢ (မက္ဂ)
သဂၢ (သက္ဂ)

၂။ အကၡရာတစ္လံုးတည္းျဖစ္လွ်င္ (စ.ဇ) အသတ္မ်ားသည္(အစ္) ဟု အသံထြက္၏။
ပစၥ (ပစ္စ)
သစၥ (သစ္စ)
အဇၨ (အစ္ဇ)

၃။ အကၡရာတစ္လံုးတည္းျဖစ္လွ်င္ (င.ဉ) အသတ္မ်ားသည္ (အင္) ဟု အသံထြက္၏။
အဂၤ (အင္ဂ)
အလကၤာ (အလင္ကာ)
မဂၤလာ (မင္ဂလာ)
ပဥၥ (ပင္စ)
အညမည (အင္ညမင္ည)

၄။ အကၡရာတစ္လံုးတည္းျဖစ္လွ်င္ (ဏ.န.မ.လ.) အသတ္ မ်ား သည္ (အန္) ဟု အသံထြက္၏။
က႑ (ကန္ဍ)
အနၲ (အန္တ)
ဓမၼ (ဓမ္မ)
ပလႅဂၤ (ပန္လင္ဂ)

၅။ အကၡရာတစ္လံုးတည္းျဖစ္လွ်င္ (ဋ.ဍ.တ.ဒ.ပ.ဗ.သ)အသတ္္္မ်ား သည္ (အတ္) ဟု အသံထြက္၏။
ဝ႗ (ဝတ္ဋ)
ဒေၯုာ (ဒတ္ေဎာ)
ကတၲု (ကတ္တု)
ဗဒၶ (ဗတ္ဓ)
ပဗၺတ (ပတ္ဗတ)
သေပၸါ (သပ္ေပါ)
ဒႆန (ဒတ္သန)

၆။ ဣ သရ နွင့္ ဥ သရ ပါရာ၌ (က.ဂ.ဇ.စ)တို့ကို(တ)သတ္အသံျဖင့္ဖတ္ရမည္။
ဘိကၡဳ (ဘိတ္ခု)
ဝိဇၨာ (ဝိတ္ဇာ)
ကိစၥ (ကိတ္စ)
သိကၡာ (သိတ္ခါ)
ဥဂၢ (အုတ္ဂ)
ဒုကၡ (ဒုတ္ခ)
ဥစၥာ (အုတ္စာ)

မွတ္ခ်က္/ပါဠိ၌ ဗ်ဥ္း နွင့္ သရတဲြရာတြင္ ဣ သရသည္ ျမန္မာ၌လံုးႀကီးတင္၊
ဤ သရသည္ လံုးႀကီးတင္ဆံခတ္၊ ဥသရသည္ တစ္ေခ်ာင္းငင္၊ ဦသရသည္ နွစ္ေခ်ာင္းငင္၊
ျသ သရသည္ သေ၀ထိုး ေရးခ်၊ ဧ သရသည္ သေ၀ထိုး-ဟူ၍ အသီးသီးျဖစ္ၾက၏။

၇။ ဣ သရပါလွ်င္ (ဋ.ဍ.တ.ဒ.ပ.ဗ.သ) အသတ္မ်ားသည္ (အိတ္) ဟု အသံထြက္၏။
ကိဋ (ကိတ္ဌ)
ကိတၲ (ကိတ္တ)
ဣဒိၶ (အိတ္ဓိ)
သိပၸ (သိပ္ပ)
ကိဗၺိသ (ကိတ္ဗိသ)
ဒိႆတိ (ဒိတ္သတိ)

၈။ ဥ သရပါလွ်င္ (ဋ.ဍ.တ.ဒ.ပ.ဗ.သ) အသတ္မ်ားသည္ (အုတ္) ဟုအသံထြက္၏။
တု႒ိ (တုတ္ဌိ)
ဝုၯို (ဝုတ္ဎိ)
ပုတၲ (ပုတ္တ)
ဗုဒၶ (ဗုတ္ဓ)
ကုပၸ (ကုပ္ပ)
ဒုဗၺလ (ဒုတ္ဗလ)
ဒုႆ (ဒုတ္သ)

၉။ ဧ သရကို နငယ္ျဖင့္ သတ္လွ်င္ (အင္) ဟုအသံထြက္၏။
ဧႏၱဳ (အင္တု)
ေမနၲုဳ (မင္တု)
ေသနၲိ (သင္တိ)

၁ဝ။ ဧ သရကို နငယ္မွတစ္ပါး က်န္အသတ္မ်ားသည္ (အစ္) ဟု အသံထြက္၏။
ဧတၴ (အစ္ထ)
ေခတၲ (ခစ္တ)
ေမတၲ (မစ္တ)
ေပစၥ (ပစ္စ)
ေဇ႒ (ဇစ္ဌ)
ေဖဂၢဳ (ဖစ္ဂု)


၁၁။ ျသ သရပါလွ်င္ (က.ဂ.သ) အသတ္သည္(ေအာက္)ဟုအသံထြက္၏။
ျသကၠာက (ေအာက္ကာက)
ေမာကၡ (ေမာက္ခ)
ေယာဂၢ (ေယာက္ဂ)
ေဝါႆ (ေဝါက္သ)


၁၂။ ျသ သရပါလွ်င္ (ဉ.ဏ.န.မ) အသတ္မ်ားသည္ (အြန္) ဟုဝဆဲြ အသံျဖင့္ အသံထြက္ရမည္။
ေကာဥၥ (ကြန္စ)
ေကာ႑ည (ကြန္ဍင္ည)
ေသာဏၰ (သြန္ဏ)
ေဟာနၲဳ (ဟြန္တု)
ေသာမၼ (သြန္မ)

၁၃။ ျသ သရပါလွ်င္ (ဉ.ဏ.န.မ) အသတ္မ်ားမွတပါး က်န္အသတ္မ်ားကို
(အြတ္) ဟုဝဆဲြအသံျဖင့္ အသံထြက္ရမည္။
ပါေမာဇၨ (ပါမြတ္ဇ)
ေပါတၴက (ပြတ္ထက)
ေဖာ႒ဗၺ (ဖြတ္ဌပ္ဗ)
ေယာဗၺန (ယြတ္ဗန)
ေသာတၴိ (သြတ္ထိ)


၁၄။ ဤ သရပါလွ်င္ (င.ဉ.ဏ.န.မ) အသတ္မ်ားနွင့္ ေသးေသးတင္သည္
(အိန္) ဟုအသံထြက္ရမည္။
လိဂၤ (လိန္ဂ)
ကိဥၥိ (ကိန္စိ)
ဣနၵက (အိန္ဒက)
ဝိနၵတိ (ဝိန္ဒတိ)
ကႎ (ကိန္)

၁၅။ ဥ သရပါလွ်င္ (င.ဉ.ဏ.န.မ) အသတ္မ်ားသည္ (အုန္) ဟု အသံထြက္၏။
ဥဂၤ (အုန္ဂ)
ဘုဥၨ (ဘုန္ဇ)
ဥဏၰာယ (အုန္ဏာယ)
ကုနၲ (ကုန္တ)
ဘုမၼ (ဘုန္မ)

၁၆။ ဧ သရပါလွ်င္ (ဉ) အသတ္သည္ (အင္) ဟု အသံထြက္၏။
အာေနဥၨ (အာနင္ဇ)

၁၇။ ဣ သရ နွင့္ ဥ သရပါလွ်င္ (ယ.လ) အသတ္မ်ားကို (န) အသတ္ အသံျဖင့္ ဖတ္ရမည္။
ဘိေယ်ာ (ဘိန္ေယာ)
ေယဘုယ် (ေယဘုန္ယ)
ေဝပုလႅ (ေဝပုန္လ)

၁၈။ ''ဝ''ဗ်ဥ္း နွင့္ အျခားဗ်ဥ္း တဲြရာ၌ ထြက္ရမည့္အသံမ်ား
တ+ဝ=တြ (ကတြာ-ကတ္တဝါ)
ဒ+ဝ=သြ (ဒိသြာ-ဒိတ္သဝါ)
တ+ဝ=တြ (ဂေဟတြာ-ဂဟစ္တဝါ)

က်န္ေသာဗ်ဥ္းမ်ားတဲြရာ၌ ျမန္မာအသံအတိုင္းျဖစ္သည္။

၁၉။ ''ရ''ဗ်ဥ္း နွင့္ အျခားဗ်ဥ္း တဲြရာ၌ ထြက္ရမည့္အသံမ်ား
က+ရ=ျက (စျက-စက္ျက)
တ+ရ=ျတ (အျတ-အတ္တရ)
ဒ+ရ=ျဒ (ဣျနၵိယ-အိန္ဒရိယ)
ဗ+ရ=ျဗ (ျဗဟၼာ-ျဗန္မာ)

၂ဝ။ ''ဟ''ဗ်ဥ္း နွင့္ အျခားဗ်ဥ္းတဲြရာ၌ ထြက္ရမည့္အသံမ်ား
ဉ+ဟ=ဥွ (ပဥွ-ပင္ညွ)
ဏ+ဟ=ဏွ (ပုဗၺဏွ-ပုပ္ဗန္ဏွ)
န+ဟ=နွ (နွာန-နဟာန)
မ+ဟ=မွ (အမွ-အမ္မွ ၊ တုမွ-တုမ္မွ)
ယ+ဟ=ယွ (ပဂၢယွ-ပက္ကယ္ယွ)
ဝ+ဟ=ဝွာ (ဇိဝွါ-ဇိန္ဝွါ)
ဠ+ဟ=ဠွ (ရုဠီွ-ရံုလီွ)

မွတ္ရန္/ ဥွ.ဏွ.နွ.မွ.ယွ.ဠွ ပါဌ္ဆင့္မ်ား၌ ဥွ.ဏွ.နွ.မွ.ယွ.ဠွတို့သည္ တစ္လံုးတည္းသာျဖစ္ေသာ္လည္း နွစ္လံုးဆင့္ကဲ့သို့ျဖစ္၍ တစ္လံုးကို အသတ္သံ
ထြက္၍ တစ္လံုးကို ဟထိုးသံထြက္ရသည္။

ဤတြင္ပါဠိဖတ္နည္းျပီးျပီ။

တိပိဋကျမန္မာျပန္

TEACHER

TEACHER
----------------
ဆရာဆိုတာ အဂၤလိပ္လိုေခၚရင္( Teacher ) ဆိုတာေတာ့ အားလံုးသိၿပီးျဖစ္မွာပါ။

ဒါေပမယ့္ တကယ္ေတာ့( Teacher )ဆိုတဲ့ ထို စာလံုးျဖစ္လာတာဟာ စာလံုးမ်ားစြာရဲ႕ အစ စကားလံုးေလးေတြ ေပါင္းထားတာပါ လို႕ ဆို ပါတယ္ ။

T = teaching

E = education

A = active

C = clever

H = honest

E = expert

R = research minded

အဲဒီအခ်က္ေတြထဲက တစ္ခ်က္တေလက်န္ခဲ့ရင္ Teacher ျဖစ္မွာမဟုတ္ေတာ့ပါ။ ဒါေၾကာင့္ စာလံုးတစ္လုံုးစီကို အက်ယ္ဖြင့္ၾကည့္ၾကပါစို႔။

,
Teaching(ပညာသင္ၾကားေပးျခင္း)
========================

ဆရာဆိုတာ တစ္စံုတစ္ခုကို တတ္ေျမာက္ေအာင္သင္ၾကားေပးသူလို႔ အလြယ္တကူ အဓိပၸာယ္ဖြင့္လို႔ရပါတယ္။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်ုးမႈအရေတာ့ ၁။ သင္ဆရာ ၂။ ျမင္ဆရာ ၃။ ၾကားဆရာ ဆိုၿပီး ဆရာသံုးမ်ဳိးျပန္ခြဲထားပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆရာလို႔ေခၚခံရဖို႔ သူတပါးကို တစ္ခုခုေတာ့ လမ္းညႊန္သင္ၾကားေပးသူေတာ့ ျဖစ္ဖို႔လိုတာေသခ်ာပါတယ္။

.
Education(ပညာတတ္ေျမာက္ျခင္း)
=========================

ဆရာတစ္ေယာက္ဟာ ထိုက္သင့္တဲ့ပညာကိုေတာ့ တတ္ေျမာက္ထားဖို႔လိုပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ဆရာေတာ္မွ တပည့္တတ္မွာျဖစ္လို႔ပါ။ ဆရာကိုိ၌က Educated ပညာတတ္ပုဂၢဳိလ္ျဖစ္မွ တပည့္ေတြရဲ႕ ေလးစား အားက်ျခင္းကို ရႏိုင္မွာျဖစ္တဲ့အျပင္ သူတို႔ကိုအလြယ္တကူ လမ္းညႊန္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။

Active(တက္ႂကြမႈရွိျခင္း)
=================

ဆရာေတြဆိုတာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ေရွ႕ေဆာင္ပုဂၢဳိလ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒီပုဂၢဳိလ္ေတြဟာ ထက္ျမက္တက္ႂကြမႈ အျပည့္ရွိဖို႔လိုပါတယ္။ တက္ႂကြတဲ့ဆရာရဲ႕လမ္းညႊန္မႈေအာက္ကတပည့္ေတြဟာစိတ္ဓာတ္ေရာ၊ ယံုၾကည္မႈပါ ျမင့္မားၾကတာမို႔ ပညာေရးရည္မွန္းခ်က္ကို ပီပီျပင္ျပင္ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားဆိုတာ ဆရာရဲ႕အရိပ္အေျခကို အၿမဲအကဲခတ္ေနၾကတာမုိ႔ ဆရာလုပ္သူက ေလးလံထိုင္းမႈိင္းေနတာကိုျမင္ရင္ သူတ္ို႔ကပိုၿပီး ပ်င္းရိဖင့္ႏႊဲၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ တက္ႂကြမႈရွိရမယ္ဆိုတဲ့ အရည္အေသြးဟာဆရာတစ္ေယာက္ အတြက္ အေရးအႀကီးဆံုး အရည္အေသြးျဖစ္ပါတယ္။

Clever( လိမၼာ ပါးနပ္မႈရွိျခင္း)
================

ဆရာဆိုတာ ေက်ာင္းသားေတြထက္ အျပန္တစ္ရာတစ္ေထာင္မက ပါးနပ္ဖုိ႔လိုပါတယ္။ ေက်ာင္းသားတစ္ ေယာက္ရဲ႕ မ်က္ႏွာအမူအယာက္ို တစ္ခ်က္အကဲခတ္ရုံနဲ႔ေက်ာင္းသားရဲ႕အတြင္းစိတ္ကိုသိဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဘာလိုခ်င္တယ္၊ ဘာျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို အလြယ္တကူသိေနေလ့ရွိတဲ့ ဆရာ တစ္ေယာက္ရဲ႕ဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာ ေက်ာင္းသားတိုင္းဟာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးႀကိဳးစားၾကပါလိမ့္မယ္။ ပါးရည္နပ္ရည္ရွိျခင္းဆိုတဲ့ဂုဏ္ရည္ဟာ ေမြးရာပါအရည္အေသြးမဟုတ္ပါ။ အာရုံစိုက္မႈ၊ ေလ့လာမႈတို႔ရဲ႕ အသီးအပြင့္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ အမူအက်င့္ေတြ၊ မ်က္ႏွာအမူအယာေတြ၊ သေကၤတေတြကို အၿမဲေလ့လာမွတ္သားၿပီး ပါးနပ္မႈရွိလာေအာင္ ေလ့က်င့္ယူရပါ လိမ့္မယ္။

Honest(ရုိးသားျခင္း)
===============

ဆရာေကာင္းျဖစ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ရုိးသားရပါလိမ့္မယ္။ ရုိးသားျခင္းနဲ႔ ညံ့ဖ်င္းျခင္းဟာ ျပဒါးတစ္လမ္း၊ သံတစ္လမ္းပါ။ ဆရာလုပ္ၿပီးရုိးေနရင္ ခံသြားရမယ္ဆိုတဲ့ ခပ္ည့ံညံ့အေတြးမ်ဳိးေတြ မေတြးမိပါေစနဲ႔။ ပါးပါးနပ္နပ္ရွိၿပီး ရိုးသားတဲ့ဆရာကို ေက်ာင္းသားတိုင္းခ်စ္ၾကပါတယ္။ ရုိးသားခ်င္ရင္ေတာ့ ဟန္ေဆာင္မႈကင္းရပါလိမ့္မယ္။ ဆရာတစ္ေယာက္ဟာ အရာရာကို မသိႏိုင္ဘူးဆိုတာ ေက်ာင္းသားတုိင္းနားလည္ၾကပါတယ္။ သင္ခန္းစာတစ္ခု ကို ရွင္းျပေနရင္း ကိုယ္တိုင္မ်က္စိလည္ေနၿပီဆိုရင္ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ဆရာမ်က္စိလည္ေနၿပီေဟ့လို႔ ၀န္ခံလိုက္တာပါပဲ။ အဲဒီလို၀န္ခံရင္ ေက်ာင္းသားေတြအထင္ေသးလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ အေတြးဟာမွားပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕စိတ္ထဲမွာ သူတို႔ဆရာရဲ႕ရုိးသားမႈကို အသိအမွတ္ျပဳသြားၿပီး ပိုလို႔ေတာင္ေလးစားလာပါ ဦးမယ္။ အဲဒီလိုမဟုတ္ပဲ ရခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး အတင္းရွင္းျပေနရင္ေတာ့ ေက်ာင္းသားက ဆရာရဲ႕မရိုးသားတဲ့ အတၱကို အထင္ေသးပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီဥပမာကို လက္ကိုင္ထားၿပီး တပည့္ေတြနဲ႔ဆက္ဆံတဲ့ေနရာမွာ ဆရာတစ္ေယာက္ဟာ အတတ္ႏိုင္ဆံုးရုိးသားဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။

Expert(ကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္ျခင္း)
=========================

ဆရာေကာင္းတစ္ေယာက္ဟာ သက္ဆိုင္ရာနယ္ပယ္မွာ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ပညာရွင္ျဖစ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ကၽြမ္းက်င္ တတ္ေျမာက္မႈအျပည့္ရွိတဲ့ ဆရာကို ေက်ာင္းသားတိုင္းက ေလးစားၾကတာမို႔ အထူးတလည္အားစိုက္စရာမလိုပဲ ေက်ာင္းသားေတြကို စည္းရုံုးၿပီးျဖစ္သြားပါတယ္။ ေက်ာင္းသားဆိုတာ ဆရာရဲ႕ကၽြမ္းက်င္မႈကို ဂုဏ္ယူ၀င့္ႂကြား ခ်င္ၾကသူေတြခ်ည္းမို႔ ကိုယ္တိုင္က ကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္ျခင္းဟာ ဆရာေကာင္းတစ္ေယာက္က ေက်ာင္းသား ေတြကို ေပးႏုိင္တဲ့ အေကာင္းဆံုးလက္ေဆာင္ပါ။

Research minded(သုေတသနျပဳတတ္ေသာစိတ္ထားရွိျခင္း) ==========================================

ဆရာဆိုတာ ပညာေရးေလာကရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ပါ။ တိုးတက္တဲ့အျမင္ေတြရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ကိုပဲ ေနာက္လိုက္ ေတြက ေလးစားၾကတာေလာကသဘာ၀ပါ။ ဒါေၾကာင့္ဆရာေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္ရင္ေတာ့ တိုးတက္တဲ့ အျမင္ေတြရွိဖို႔လိုပါတယ္။ ငါတို႔ငယ္ငယ္ကလည္း ဒီလိုပဲလုပ္ခဲ့ရတာပဲဆိုတဲ့ စကားတစ္လံုးလက္ကိုင္ထားၿပီး ေက်ာင္းသားေတြကို အတင္းတြန္းေနရင္ေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕စိတ္ပ်က္စိတ္ကုန္ျခင္းကလြဲလို႔ ဘာမွရမွာ မဟုတ္ပါ။ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ေခတ္နဲ႔ေလာကကို ဆရာလုပ္သူဆိုတာ အမွန္အတိုင္းျမင္ဖို႔လိုပါတယ္။ လြယ္လြယ္ ေျပာရရင္ေတာ့ ဆရာဆိုတာ ေက်ာင္းသားထက္ေခတ္မီဖို႔လိုတယ္လို႔ ဆိုလုိတာပါ။ လူငယ္ေတြဆိုတာ ေခတ္မီတာ၊ ဆန္းသစ္တာကုိ အၿမဲလိုခ်င္ေနၾကတာျဖစ္လို႔ သူတို႔ထက္ပိုၿပီးတိုးတက္တဲ့ ေခတ္အျမင္၊ ေခတ္အေတြးရွိတဲ့ဆရာကို ျမတ္ႏိုးေလးစားၾကမွာ မလြဲပါ။ အထက္က အခ်က္ေတြနဲ႔အားလံုးျပည့္စံုေအာင္ ႀကိဳးစားႏုိင္ပါမွွ Teacher ဆိုတဲ့ဆရာတစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါ လိမ့္မယ္။ Teaching ပညာသင္ၾကားေပးျခင္း တစ္ခုထဲနဲ႔ေတာ့ ကုိယ့္ကိုယ္ကို ဆရာျဖစ္ၿပီလို႔ ေျပာလို႔ မရေတာ့ပါ။ အနႏၲဂုိဏ္းလဲ၀င္မွာ မဟုတ္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာတစ္ေယာက္ ပီပီျပင္ျပင္ ျဖစ္ရေလေအာင္ အထက္ပါ အခ်က္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေအာင္ႀကိဳးစားၿပီး ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ ဘ၀ရဲ႕လမ္းျပၾကယ္ေတြအျဖစ္ အေကာင္းဆံုး ထြန္းလင္းေပးၾကပါစို႔လား။