က်င္ဒိုင္အဖြဲ႔၏တာဝန္ႏွင့္ က်င့္ဝတၱရားမ်ား

(ခ) က်င္ဒိုင္အဖြဲ႔၏တာဝန္ႏွင့္ က်င့္ဝတၱရားမ်ား

(၁) တာဝန္မ်ား

(၁) က်င္ဒိုင္မ်ားသည္ မိမိႏွင့္သက္ဆိုင္ရာက်င္တည္းမ်ားကို က်င္တလင္းသို႔ ေခၚယူၿပီး ခါးစည္းႀကိဳးကို မွန္ကန္စနစ္တက်ေႏွာင္စီးရမည္။ ေဘာင္းဘီျဖင့္က်င္ကိုင္းျခင္းကို တားျမစ္ရမည္။
(၂) အႏၲရာယ္ျဖစ္စီႏိုင္သည့္ လက္ဝတ္ထည္မ်ားကို ဝတ္ဆင္ထားသည့္က်င္သန္ကို ယင္းလက္ဝတ္ထည္အား ခၽြတ္ထားဖို႔ေျပာရမည္။ လက္သည္း႐ွည္က်င္သန္မ်ားကို ခ်က္ခ်င္းလွီးျဖတ္စီရမည္။
(၃) က်င္သန္ႏွစ္ဦးအတူ ပရိသတ္ကို ႐ွိခိုးအ႐ိုအေသျပဳၿပီးမွ က်င္ကြင္းထဲသို႔ဝင္စီရမည္။
(၄) က်င္သန္ႏွစ္ဦးကို ေဒါသမပါဘဲ၊ ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးစြာျဖင့္ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ၿပီးမွ စည္းကမ္းႏွင့္အညီ က်င္ကိုင္စီရမည္။
(၅) က်င္သန္ႏွစ္ဦး ဖမ္းလွည့္၊ ခံလွည့္ကို စည္းကမ္းအတုိင္း စီစည္ဆံုးျဖတ္ပီးရမည္။
(၆) ႀကီးၾကပ္က်င္ကိုင္ဒိုင္ႏွစ္ဦးသည္ မိမိ႐ို႕ႏွင့္သက္ဆိုင္ရာက်င္တည္းကို မ်က္ၿခီမျပတ္ စိစပ္ေသခ်ာေစာင့္ၾကည့္နီရမည္။ ထိုင္မနီရ။ တနီရာတည္း၌ ရပ္မနီရ။ က်င္းတည္းႏွင့္အတူ လိုက္ပါလႈပ္လွ်ားနီရသည္။
(၇) က်င္သန္ႏွစ္ဦး အဖမ္းအခံကို အျငင္းပြားပါက သက္ဆိုင္ရာက်င္ဒုိင္ႏွစ္ဦးက ဆံုးျဖတ္ပီးရမည္၊ တြန္းပစ္ခ်မႈမ်ဳိးမျဖစ္ရေအာင္ သက္ဆိုင္ရာက်င္ဒိုင္ႏွစ္ဦးက ႀကီးၾကပ္ႏိုင္သည္။
(၈) က်င္သန္ႏွစ္ဦး သတ္မွတ္က်င္တလင္းနီရာ၌သာ က်င္ကိုင္ႏိုင္စီရန္ႏွင့္ လူထုထဲ (သို႔) စည္းအျပင္သို႔ တြန္းခ်မႈမ်ဳိးမျဖစ္စီရေအာင္ သက္ဆိုင္ရာက်င္ဒိုင္ႏွစ္ဦးက ႀကီးၾကပ္ႏိုင္ရမည္။
(၉) က်င္တလင္းသည္ စည္းအျပင္ဘက္ လူထုထဲသို႔ပစ္ခ်ျခင္း။ ႀကိဳးဝိုင္းစည္းေပၚ၌ ပစ္ခ်ျခင္းမ်ဳိးေၾကာင့္ က်င္သန္တဦးက်လဲလားပါက အယံႈး၊ အႏိုင္၊ မပီးပဲ ျပန္ကိုင္စီရမည္။
(၁၀) က်င္သန္တဦးဦး က်င္ကိုင္၍ တႀကိမ္ၿပီးသျဖင့္ အနားယူခြင့္ေတာင္းပါက ပီးသင့္က ပီးရမည္။ တႀကိမ္မွာ (၁၅) မနစ္ထက္ ပိုအနားယူခြင့္မပီးရ။
(၁၁) က်င္သန္တဦးဦး က်င္ကိုင္နီစဥ္ စည္းကမ္းေဖာက္ဖ်က္မႈဟိပါက သတိပီးတားျမစ္ရမည္၊ ထုတ္ပယ္သင့္သည္ထင္ျမင္က က်င္သမာဓိထံ တင္ျပအတည္ျပဳခ်က္ယူရမည္။
(၁၂) က်င္ဒိုင္သည္ က်င္တတည္းတိုက္ၿပီးတိုင္း အယံႈးအႏိုင္ကို က်င္တည္းအဖြဲ႔သို႔ ျပန္လည္တင္ျပပီးရမည္။
(၁၃) က်င္တြဲမ်ားကို က်င္ကြင္းအနီအထားကိုၾကည့္ၿပီး ထုတ္တိုက္ရမည္။ က်င္တည္းမမ်ားစီရ။
(၁၄) က်င္ကြင္း၌ က်င္တည္းမျပတ္စီရန္လည္း ဂ႐ုစိုက္ရမည္။
(၁၅) က်င္သန္မ်ား က်င္ကြင္းျပလိုက စီစဥ္ပီးရမည္။
(၁၆) က်င္သန္မ်ားသည္ က်င္ပြဲမစမီကပင္ က်င္တလင္း၌ အဆင္သင့္ဟိနီရမည္။

၂။ က်င္ဝတၱရားမ်ား

(၁) က်င္ဒိုင္မ်ားသည္ က်င္တည္းတတည္း၏အယံႈးအႏိုင္ကို ခ်က္ခ်င္းမွန္ကန္တိက် ျပတ္သားစြာ ဆံုးျဖတ္ပီးႏိုင္ရမည္။ က်င္ဒိုင္ႏွစ္ဦးစလံုး ဆံုျဖတ္ခ်က္မွန္ရပါမည္။
(၂) က်င္သန္မ်ား က်င္ကိုင္နီစဥ္ျဖစ္စီ။ အနားယူနီစဥ္ျဖစ္စီ တဦးတဖက္ကိုမွ် အားပီးအေျမွာက္ေျပာျခင္း၊ အၾကံပီးျခင္း လံုးဝမလုပ္သင့္။
(၃) က်င္သန္တဦးဦး က်င္ႏိုင္သည့္အခါ ဝမ္းသာအားရလက္ခုပ္တီးျခင္း၊ ထၿပီးက်င္ကြင္းျခင္းမ်ား လံုးဝမလုပ္သင့္။
(၄) အဖမ္းက်င္သန္က အခံက်င္သန္၏ခါးကို ကိုင္ဖက္ထမ္းထားလွ်င္ အဖမ္းသားကို လႊဲပစ္မခ်စီရန္ ခ်က္ခ်င္းတားၿပီး အခံသားကိုအက်ပီးရမည္။ အခံသားအက်မခံလိုက ပစ္ခ်ခြင့္ျပဳရမည္။
(၅) က်င္ဒိုင္မ်ားသည္ က်င္ကိုင္နည္းပညာ၊ က်င္ကိုင္းျခင္းစံုစံုလင္လင္ကို ႏွံ႔စပ္ေအာင္သိထားရမည္။
(၆) က်င္ဒိုင္အတြိအၾကံဳရင့္က်က္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမည္။
(၇) က်င္စည္းကမ္းမ်ားကို ျပည့္ျပည့္စံုစံုသိထားရမည္။
(၈) ဘက္လိုက္မႈ လံုးဝကင္းယွင္းၿပီး သမာသမတ္က်ရမည္။
(၉) က်င္သန္မ်ားႏွင့္ က်င္ပြဲကာလ၌ ေရာေရာေႏွာေႏွာမနီသင့္။
(၁၀) လာဘ္ပီးလာဘ္ယူ လံုးဝကင္းယွင္းရမည္။
(၁၁) က်င္ဒိုင္မ်ား ဆီးလိပ္ေသာက္ျခင္း၊ အရက္ေသာက္ျခင္း လံုးဝေယွာင္ၾကည္ရမည္။
(၁၂) က်င္ဒိုင္မ်ား သက္လံုေကာင္စီရန္ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားလုပ္သင့္သည္။
(၁၃) က်င္သန္းမ်ားအေပၚ၌ ေၾကာသားရင္သားမခြဲျခားဘဲ စိတ္ထားေစတနာမွန္ရမည္။
(၁၄) က်င္တိုက္နီခ်ိန္ က်င္ဒိုင္အခ်င္းခ်င္းျဖစ္စီ၊ တျခားသူမ်ားႏွင့္ျဖစ္စီ စကားေျပာမနီသင့္။
(၁၅) က်င္ဒိုင္ဝတ္စံုစနစ္တက်၍ ဝတ္ဆင္ႀကီးၾကပ္သင့္သည္။

အခန္း(၇)

က်င္ပြဲက်င္းပျခင္း

က်င္ပြဲကို ကြင္းအဖြင့္ရတုဆို၍ မဂၤလာစည္ေတာ္မ်ားတီးခတ္ကာဖြင့္လွစ္သည္။ က်င္းကြင္းကို နံ႔သာရည္မ်ားပက္ျဖန္းရသည္။ က်င္တည္း (က်င္တြဲ) မ်ားကို စမတင္မီွ မဂၤလာက်င္တည္းမ်ားကို စ၍တိုက္ေလ့ဟိသည္။ က်င္တိုက္ရာ၌ က်င္စည္တီးပီးရသည္။ က်င္စမတိုက္မီွ စာရင္းဝင္က်င္သန္မ်ား က်င္ကြင္းထဲ၌ က်င္ကြင္းျပရသည္။ က်င္ကိုင္၍ က်င္တတည္းႏိုင္သူကို “ႏွစ္ေခါက္ႏိုင္” ဟု သတ္မွတ္သည္။ ႏွစ္တည္းႏိုင္ပါက ေလးေခါက္ႏိုင္။ သံုတည္းႏိုင္ပါက ေျခာက္ေခါက္ႏိုင္စသည္ျဖင့္ ေမာင္းလုပြဲ၊ ဗိုလ္လုပြဲေရာက္ေအာင္ထိ ဆက္ႏိုင္လားရသည္။

က်င္တတည္း အယံႈးအႏိုင္ၿပီးတိုင္း ပရိသတ္ထံ ယံႈးသူေရာ၊ ႏိုင္သူပါ ဆုခံယူရသည္။ ခံုသမာဓိလူႀကီးအဖြဲ႔က စတင္ၿပီး “ပန္းဆုေငြ” ခ်ီးျမွင့္ပီးရသည္။ က်င္ပြဲက်င္းပၿပီးခါနီး၌ က်င္ဒိုင္အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ၾကည္ေရးက်င္ကိုင္ရသည္။ က်င္သန္မ်ားက်င္ႏိုင္သည့္အခါ က်င္ကြင္းျပရသည္။ က်င္သန္မ်ား ေနာက္ဆံုးဗုိလ္ဆြဲေမာင္းရသည့္အခါလည္း ကြင္းထဲပတ္၍ က်င္ကြင္းျပ၍ က်င္ပြဲၾကည့္ပရိသတ္မ်ားသည္ က်င္ေဇျပားမ်ားဝယ္ယူၿပီး က်င္သန္မ်ားဆုခံစဥ္ က်င္းကြင္းျပစဥ္၌ ဆုခ်ီးျမွင့္ပီးရသည္။ ေငြသားလည္း ဆုခ်ီးျမွင့္ပီးႏိုင္သည္။ က်င္သန္မ်ားက မ႑ပ္တြင္းပရိသတ္ထံမွ ဆုခ်ီးျမွင့္မႈခံယူၿပီး ရလာသည့္က်င္ေဇျပားမ်ားကို က်င္ေဇျပားဖိုး ဆုေငြျပန္ပီးေခ်ေရးအဖြဲ႔ထံ၌ ေဇျပားႏွင့္ေငြ ဖလွွယ္ယူရသည္။ “က်င္ခံုသမာဓိအဖြဲ႔” က က်င္ဒိုင္မ်ားထံမွတင္ျပလာသည့္ က်င္သန္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္သည့္ တင္ျပခ်က္မ်ားကို ဆံုးျဖတ္ပီးရသည္။

က်င္းပြဲက်င္းပရာ အငယ္တန္း၊ အလတ္တန္းစသည့္ ေအာင္တန္းမွ က်င္သန္မ်ားကို စတင္တိုက္ရၿပီး ေ႐ႊေမာင္းတန္း (ပထမတန္း/အႀကီးတန္း) က်င္သန္မ်ားကို ပြဲေတာ္ေနာက္ဆံုးရက္မ်ား၌ရာ တိုက္ေလ့ဟိသည္။ က်င္တည္းမ်ားကို ယံႈးျဖဳတ္စနစ္ျဖင့္ က်င္းပေသာ္လည္း ယခုအခါ တခ်ဳိ႕ပြဲမ်ား၌ က်င္သန္ဦးေရနည္းေသာ ေ႐ႊေမာင္းတန္း (ပထမတန္း/အႀကီးတန္း) က်င္သန္ႀကီးမ်ားကို ပရိသတ္က အားရပါးရၾကည့္႐ႈႏိုင္စီရန္ ပတ္လည္စနစ္ျဖင့္ က်င္းပသည္လည္းဟိသည္။

အခန္း (၈)

က်င္ကြင္းနည္းမ်ား

က်င္သန္မ်ားသည္ က်င္းကြင္းထဲ က်င္ကြင္းျပရာတြင္ က်င္ပြဲအသီးသီးမွ မိမိရဟိထားေသာ ေ႐ႊ၊ ေငြ ဆုတံဆိပ္မ်ားကို လိုင္တြင္ဆြဲ၍ က်င္ကြင္းျပရသည္။ ရွိဦးစြာ မိမိ၏က်င္ကြင္းနည္းျပဆရာမ်ားကို ကန္ေတာ့ရသည္။ က်င္ခံုသမာဓိ လူႀကီးအဖြဲ႔ကို ဂါရဝျပဳရသည္။ ေနာက္ပရိသတ္ဘက္သို႔လွည့္၍ ဂါရဝျပဳရသည္။ ၿပီးမွ ကြင္းတပတ္လွည့္၍ က်င္ကြင္းျပရသည္။ က်င္ကြင္းနည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးဟိသည္။ ေအာင္တြင္ေဖာ္ျပထားသည္။

(က) ဝံ့လက္သဲ (သို႔) ၀ံလက္သစ္ကြင္းနည္း

က်င္သန္သည္ မားမားမတ္မတ္ရပ္လိုက္သည္။ တည္ၾကည္ေသာမ်က္ႏွာထားျဖင့္ မိမိလက္ႏွစ္ဖက္ကို လက္အုပ္ခ်ီးပူးကပ္ထားလိုက္သည္။ နဖူးေပၚတြင္ကပ္၍ တျဖည္းတျဖည္း ဝဲယာသို႔ဆန္႔တန္းထားသည္။ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းအနီအထားမွာ ငွက္ေတာင္မ်ား ျဖန္႔သကဲ့သို႔ျဖစ္သည္။

လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို အေပၚသို႔ ဆတ္ခနန္း ေျမွာက္ခ်ီလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ တနီရာသို႔ လႊားကနန္း ခုန္လိုက္သည္။ ေနာက္တနီရာသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ ဘယ္-ညာလက္ဝါးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဘယ္-ညာေပါင္ေပၚ႐ိုက္ခတ္လိုက္သည္။ ထို႔သို႔ ႐ိုက္ခတ္ၿပီးေနာက္ ငွက္ဝံလက္ပ်ံသကဲ့သို႔ လက္မ်ားကို ဘယ္-ညာဆန္႔တန္းေဝွ႔ယမ္းသည္။

သို႔ျဖင့္ တနီရာမွတနီရာသို႔ လွည့္လည္ၿပီး ကြင္းတပတ္ျပည့္ေအာင္ က်င္ကြင္းျပသည္။

(ခ) က်ီကန္းရီခ်ဳိး ကြင္းနည္း

က်င္သန္သည္ ကိုယ္ကိုမားမားမတ္မတ္ရပ္လိုက္သည္။ ကိုယ္ဟန္အနီထားျဖင့္ ၾကံ့ခိုင္မႈကို ျပထားသည္။ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုပူးကာ နဖူးေပၚတြင္ကပ္၍ တျဖည္းျဖည္း ဝဲ-ယာသို႔ ဆန္႔တန္းထားလိုက္သည္။ ဒူးကို ကုပ္နီဟန္ထားခႏၶာကိုယ္ကို ထက္ေအာက္သို႔ ႏွိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီ ျပဳလုပ္ျပသည္။ က်ီးကန္းရီခ်ဳိးသကဲ့သို႔ ျမင္ရသည္။ သို႔ျဖစ္၍ တနီရာမွ တနီရာသို႔ေျပာင္း႐ႊိၿပီး လွည့္လည္က်င္ကြင္းျပသည္။

(ဂ) ဥေဒါင္းဝဲ ကြင္းနည္း

က်င္သန္သည္ ရွိဦးစြာ ၿခီေထာက္ကိုစံုရပ္၍ ကို္ယ္ကိုမားမားမတ္မတ္ရပ္၍ ဂါရဝျပဳလိုက္သည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကို လက္ဦးခ်ီ၍ နဖူးေပၚတင္ကာ တျဖည္းျဖည္း ဝဲ-ယာသို႔ ဆန္႔တန္းလာသည္။ ၿခီေထာက္တေခ်ာင္းကို မ,ျမွင့္၍ ဘယ္-ညာမ်ားကို ဦးေကၡာင္းေပၚတြင္ ဝဲကာႏြဲ႔ကာ ကြင္းျပသည္။ တနီမွ တနီရာသို႔ေျပာင္း႐ႊိ၍ ကြင္းတပတ္လည္ေအာင္ ကြင္းျပသည္။

(ဃ) လင္းကြက္ ကြင္းနည္း

က်င္သန္သည္ ခံုသမာဓိအဖြဲ႔၊ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္႐ုိ႕အား ဂါရဝျပဳလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ လက္ဝါးႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ေပါင္ကို တခ်က္စီ႐ိုက္ခတ္လိုက္သည္။ ကိုယ္ဟန္အနီအထားကို ႏြဲ႔ေႏွာင္းထားကာ လက္မ်ားကိုေကြ႕ဝုိက္၍ လင္းကြက္ငွက္ပ်ံသည့္အလား ေဝွ႔ယမ္းကာ ကြင္းျပသည္။

(င) လက္ခေမာင္းခတ္ ကြင္းးနည္း

က်င္သန္သည္ ခံုသမာဓိအဖြဲ႔ႏွင့္ ပရိသတ္အား ဂါရဝျပဳသည္။ ခံုသမာဓိ အဖြဲ႔ရွိရပ္ၿပီး ဘယ္လက္ဝါးကို ညာဘက္ခ်ဳိင္းေအာက္သို႔ သြင္းလိုက္သည္။ ညာဘက္လက္ေမာင္းကို နံေဘးႏွင့္ “ေျဖာင္းေျဖာင္း” ျမည္ေအာင္႐ိုက္ခတ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ၉၀ံ ခန္႔ ေကြး၍ တျဖည္းျဖည္းဆန္႔တန္းလာသည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကို အေပၚသို႔ ဆတ္ကနန္းျမွင့္တင္ၿပီး တနီရာသို႔ၿပီးလႊားကာ နီရာေျပာင္း႐ႊိလိုက္သည္။ ယင္းမွ တနီရာသို႔ၿပီးလႊား၍ တပတ္ျပည့္ေအာင္ ကြင္းျပသည္။

(စ) ကင္းၿမီးေကာက္ ကြင္းနည္း

က်င္သန္သည္ ရွိဦးစြာ ခံုသမာဓိလူႀကီးမ်ားႏွင့္ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္ကို ဂါရဝျပဳသည္။ ထို႔ေနာက္ လက္ႏွစ္ဘက္ကို ၿမီတြင္ေထာက္၍ ကင္းၿမီးေကာက္ေထာင္လိုက္သည္။ ကင္းၿမီးေကာက္ေထာင္၍ ဆယ္လွမ္းခန္႔လားၿပီး ဂၽြန္းျပန္ကာ ရပ္ေစာက္ရပ္လိုက္သည္။ လက္မ်ားကိုပူး၍ ရင္ဘတ္နားတြင္ထားကာ တျဖည္းျဖည္း ဝဲ-ယာသို႔ဆန္႔တန္းလာသည္။ ထို႔ေနာက္ နီရာေျပာင္းလိုက္ၿပီး ကင္းၿမီးေကာက္ေထာင္ျပန္၍ ဆယ္လွမ္းခန္႔ ဆက္လားျပန္သည္။ ၿပီးမွ ဂၽြမ္းျပန္ကာ ရပ္ေစာက္ရပ္သည္။ ထိုသို႔ကြင္းတပတ္ ကြင္းျပသည္။

(ဆ) ေနာက္ဂၽြမ္းပစ္ ကြင္းနည္း

က်င္သန္သည္ ရွိဦးစြာ ခံုသမာဓိလူႀကီးမ်ားႏွင့္ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္မ်ားကို ဂါရဝျပဳသည္။ ၿပီးေနာက္ က်ားကဲ့သို႔ ေနာက္ဂၽြမ္းပစ္ခ်လိုက္သည္။ ေနာက္ဂၽြမ္းတခ်က္ပစ္လိုက္၊ လက္မ်ားကို ေကြးကာေကြးကာ ဝဲ-ယာ၊ ရွိ-ေနာက္ ခႏၶာကိုယ္ကို လွည့္လည္ကြင္းျပသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ တနီရာမွ တနီရာသို႔လွည့္လည္၍ ကြင္းျပေသာအခါ ေနာက္ဂၽြမ္းတခ်က္မွ ငါးခ်က္ထိ ဆက္တိုက္ဆက္တိုက္္ပစ္ၿပီး နီရာေျပာင္းသည္။ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္က “က်ားလာေရ-က်ားလာေရ” ဟူ၍ ေႄကြးေႀကာ္ခ်ီးျမွင့္သည္။

(ဇ) ရွိဂၽြမ္းပစ္ ကြင္းနည္း

က်င္သန္သည္ ခံုသမာဓိလူႀကီးမ်ားႏွင့္ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္ကို ရွိဦးစြာဂါရဝျပဳၿပီး က်ားကဲ့သို႔ လွ်င္ျမန္စြာ ရွိဂၽြမ္းပစ္လိုက္သည္။ ဂၽြမ္းပစ္ၿပီး လွ်င္ျမန္စြာ လက္ႏွစ္ဖက္ကုိဆန္႔တန္းကာ စြန္မ်ားပ်ံဝဲသကဲ့သို႔ ဝဲယာရွိေနာက္လွည့္လည္၍ ကြင္းျပသည္။ ၿပီးေနာက္ ရွိဂၽြမ္းသံုးျပန္ပစ္၍ နီရာေျပာင္းသည္။ ယင္းသို႔ ကြင္းတပတ္ျပည့္ ကြင္းျပသည္။

(စ်) သိန္းငွက္ ကြင္းနည္း

က်င္သန္သည္ ရွိဦးစြာ မားမားမတ္မတ္ရပ္နီရာမွ ဂါရဝျပဳလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ဝဲ-ယာ လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ ေကြးဝိုက္ၿပီး ဆန္႔လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ကိုယ္ကို ႏြဲ႔ႏြဲ႔ညြတ္၍ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ႐ိုက္ခတ္လိုက္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို သိန္းငွက္ဝဲပ်ံသကဲ့သို႔ မာန္ျဖင့္ေကြးဝိုက္ကာ ေနာက္တနီရာသို႔ အဟုန္ျဖင့္ ႐ႊိေျပာင္းလွည့္ပတ္ကာ ျပန္ရပ္ၿပီး ေပါင္ကို လက္ဝါးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ႐ိုက္ခတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ၿခီတေခ်ာင္းကို အနည္းငယ္ေကြးေျမွာက္ကာ သိန္းငွက္ေတာင္ဖံဝဲပ်ံနီပံု လက္ႏွစ္ဖက္ကိုေကြးျဖန္႔ဝိုက္ၿပီး ကြင္းျပသည္။ ထိုသို႔ ကြင္းတပတ္လွည့္ပတ္ ကြင္းျပသည္။

(ည) ႀကိဳးၾကာပ်ံ ကြင္းနည္း

က်င္သန္သည္ မားမားမတ္ရပ္ၿပီး က်င္ခံုသမာဓိလူႀကီးမ်ား၊ ပရိသတ္မ်ားကို ဦးညြတ္ဂါရဝျပဳလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ၿခီကိုစံုရပ္၍ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေဘးသို႔ ဆန္႔ထုတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို အထက္ေအာက္ ျမင့္ခ်ီနိမ့္ခ်ီျပဳၿပီး ခႏၶာကိုယ္ကိုလွည့္ကာ နီရာေျပာင္း ကြင္းျပသည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကြင္းဟန္မွာ ႀကိဳးၾကာငွက္ပ်ံနီစဥ္ ေတာင္ဖံနိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖစ္နီဟန္ ျမင္ရသည္။ ထို႔သို႔ ကြင္းတပတ္ျပည့္ေအာင္ ကြင္းျပသည္။

ရခိုင္က်င္အားကစပ္အတတ္ တိုးတက္ျမင့္မားပါစီ။
(ေလးဝတီ ခိုင္ေက်ာ္)
ရခိုင္စာပီႏွင့္ယဉ္ေက်းမႈအဖြဲ႔ (ရန္ကုန္) မွ စီစဥ္သည့္ ရခိုင္ယဉ္ေက်းမႈႏွင့္ ႐ိုးရာအားကစားပြဲေတာ္ (ဒုတိယအႀကိမ္)
ေအာင္ဆန္းအားကစားၿပိဳင္ကြင္း၊ မဂၤလာေတာင္ညြန္ၿမိဳ႕နယ္၊ ရန္ကုန္။
(18/12/2004) မွ (20/12/2004) ထိ ရခိုင္႐ိုးရာက်င္ပြဲေတာ္အတြက္ ရခိုင္သားႀကီးစာပီမွ အခမဲ့ျဖန္႔ခ်ီသည္။

ေနာက္ဆက္တြဲ
စုစည္းတင္ျပသူ႔၏ေလ့လာသံုးသပ္ခ်က္
ရခုိင္တျပည္လံုးတြင္ က်င္ပြဲမ်ားကို ႏွစ္စဥ္က်င္းပသည္။ အထူးသျဖင့္္ ပုဏၰားကၽြန္း၊ မင္းျပား၊ ေက်ာက္ျဖဴ၊ ေပါက္ေတာ၊ စစ္ေတြ၊ ေျမာက္ဦး၊ ေျမပံုၿမိဳ႕နယ္မ်ားသည္ အထင္ကရက်င္သန္ထြက္ရာ ေဒသမ်ားျဖစ္သည္။ ယင္းၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ အျခားၿမိဳ႕နယ္မ်ားထက္ က်င္ပြဲမ်ားၿပီးလွ်င္ က်င္သန္မ်ားစြာထြက္သည္။ က်င္စည္းကမ္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဒသအလိုက္ ျခားနားခ်က္ဟိသည္။ တခ်ဳိ႕က်င္သန္မ်ားသည္ တၿမိဳ႕နယ္မွ တၿမိဳ႕နယ္သိုု႔ က်င္လားကိုင္ေသာအခါ၊ မထင္မွတ္မႈမ်ားႏွင့္ ၾကံဳတြိႏိုင္သည္။ အေၾကာင္းကား ယင္းၿမိဳ႕နယ္ေဒသ၏က်င္စည္းကမ္းကို နားမလည္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ စစ္ေတြ၊ ပုဏၰားကၽြန္း၊ ေျမာက္ဦး၊ ေျမပံု၊ ေပါက္ေတာ၊ မင္းျပားၿမိဳ႕နယ္မ်ား၌ က်င္စည္းကမ္းမွာ -

ေမာင္နီ က (ခံ)
ေမာင္ျဖဴက (ဖမ္း) ေသာအခါ အခံသား “ေမာင္နီ” မက်ပဲ၊ အဖမ္းသား “ေမာင္ျဖဴ” က်သည္။
ေနာက္တလွည့္မွာ -
ေမာင္နီဖမ္း၍ “ေမာင္ျဖဴ” ခံေသာခါ “ေမာင္နီ” က “ေမာင္ျဖဴ” ကိုဖမ္း၍မရေသာေၾကာင့္ ပထမအႀကိမ္က်ထားေသာ “ေမာင္ျဖဴ” သည္ ေနာက္တေခါက္ျပန္ ထပ္ဖမ္းခြင့္ဟိသည္။ ယင္းက်င္စည္းကမ္းစနစ္သည္ ေက်ာက္ျဖဴ၊ ရမ္းၿဗဲ၊ ေတာင္ကုတ္ၿမိဳ႕နယ္မ်ား၌ မဟိပါ။ က်သူက်၊ ႏိုင္သူႏုိင္၊ တေယာက္တလွည့္စနစ္ကိုရာ က်င့္သံုးသည္။

အရာတခု ထူးျခားခ်က္မွာ -

ေျမာက္ပိုင္းတခြင္ အခံသားသည္ အဖမ္းသားဘားက ထြက္ၿပီးေရအခါ၊ အဖမ္းသားအတင္းလိုက္ေကလည္း အခံသားစြာ လက္ကာ၍ရာ ျငင္းပယ္ခြင့္ဟိသည္။ ေယခါ ဒိုင္လူႀကီးက က်င္စည္းကမ္းးေဘာင္ကနီၿပီး အဖမ္းသားကိုတားျမစ္ရသည္။ ယင္းစည္းကမ္းကို ေတာင္ပိုင္းတခြင္၌လည္း က်င့္သံုးသည္။ ေယေကလည္းေသာ့ ျခားနားခ်က္မွာ က်င္ခံသားထြက္ၿပီးေရအခါ က်င္ဖမ္းသားက ေကာင္းေကာင္းသတိထားရသည္။ အေၾကာင္းကား လိုက္လာေရက်င္ဖမ္းသားကို က်င္ခံသားက ခုခံသည္အားျဖင့္ လက္ကာ႐ံုသာမက ျပန္ပစ္ခြင့္ဟိ၍ျဖစ္သည္။

ဥပမာ--
က်င္အခံသား “ေမာင္ျဖဴ” က က်င္အဖမ္းသား “ေမာင္နီ” လိုက္ေတအခါ က်င္ခံသားေမာင္ျဖဴက က်င္ဖမ္းသားေမာင္ျဖဴကို ခါးေစာင္းတင္ျပန္၍ ခုခံေဝးပစ္ႏိုင္သည့္အတြက္ က်င္ဖမ္းသားေမာင္နီက်လားေရအခါ ယင္းစြာကို အသင့္ဟုယူဆသည္။ သို႔ေသာ္ ေျမာက္ပိုင္းတခြင္၌ ယင္းစြာကို အျပန္ဟုသတ္မွတ္သည္။ ဤကား ေတာင္ပိုင္းေျမာက္ပိုင္း က်င္စည္းကမ္းျခားနားခ်က္ျဖစ္သည္။